Rugia – wyspa pełna atrakcji

• Kilka słów o samej wyspie i jej historii
• Jak dostać się na wyspę? Czym przemieszczać się po Rugii?
• Atrakcje, które musicie odwiedzić (szczegółowe informacje + mapa)
• Stralsund – brama do Rugii
• Żaglowiec Gorch Fock
• Klasztor franciszkański
• Stary Ratusz
• Bergen auf Rügen – miasteczko położone w centralnej części wyspy
• Kap Arkona nazywany niemieckim Nordkappem lub Gibraltarem
• Kilka praktycznych informacji
• Latarnie
• Spacer po plaży
• Hotel Schloss Spyker (Zamek Spyker)
• Białe klify w Parku Narodowym Jasmund
• Lepiej iść plażą czy lasem?
• Odrobina historii
• Atrakcje na szlaku
• Prora KdF – nazistowski ośrodek wypoczynkowy
• Kilka praktycznych informacji
• Prora – Oldtimer Museum Rügen (Muzeum Oldtimerów Rugia)
• Baumwipfelpfad im Naturerbe Zentrum Rügen czyli Rugijskie Centrum Dziedzictwa Przyrodniczego
• Putbus – ogromny kolisty rynek i stacja początkowa pociągu „Pędzący Roland”
• Wycieczka z Binz do Gohren „Pędzącym Rolandem”
• Co nieco o historii
• Kilka praktycznych informacji
• Göhren – z wizytą u głazu narzutowego Buskam
• Binz czyli spacerkiem po nadbałtyckim kurorcie
• Sellin to najdłuższe molo na Wyspie Rugia

Kilka słów o samej wyspie i jej historii

Wyspa Rugia to największa niemiecka wyspa, a zarazem szósta po względem wielkości w basenie Morza Bałtyckiego. Jej powierzchnia wynosi nieco ponad 900 kilometrów kwadratowych, czyli o ponad trzykrotnie przewyższa wielkość polskiej Wyspy Wolin i dwukrotnie Wyspę Uznam (przeczytaj o tym co warto zobaczyć na Wyspie Wolin i Uznam). Kształt Rugii jest dość unikatowy, zewsząd otoczona jest: zatokami, półwyspami, wysepkami, zaś od południa wąską Cieśniną Strelasund.

Po zeszłorocznej wyprawie na estońską wyspę Saarema postanowiliśmy przyjrzeć się nieco bliższej nam wyspie. Warto nadmienić, że od naszej zachodniej granicy dzieli nas jedynie 100 km w linii prostej od wybrzeży wyspy Rugia. Natomiast z Warszawy mieliśmy do pokonania ponad 750 km 😮, mimo to odległość nie zniechęciła nas w żaden sposób. Na Rugii spędziliśmy aż cztery noce zwiedzając i poznając region.

W trakcie pobytu na wyspie Rugia stacjonowaliśmy na Krüger Naturcamping.

Krüger Naturcamping Rugia

GPS: 54° 34;09,79″N / 13° 36;35,98″E

Jak dostać się na wyspę? Czym przemieszczać się po Rugii?

Niemiecka wyspa Rugia jest bardzo dobrze skomunikowana zatem na jej terenach można bezproblemowo poruszać się samochodem lub komunikacją miejską w postaci autobusów i pociągów podmiejskich czy rowerem. Dość łatwo jest też dostać się na samą wyspę albowiem Rugia połączona jest ze stałym lądem mostem, zatem w kilka minut można przedostać się z Stralsund do pierwszej miejscowości na wyspie, czyli Altefähr. Długość mostu Rügenbrücke wynosi 2830 metrów. Przejazd przez most jest nieodpłatny.

Na wyspie Rugia poruszaliśmy się zazwyczaj samochodem aczkolwiek często wspomagaliśmy się również tutejszymi autobusami. Kap Arkona, Park Narodowy Jasmund, Stralsund czy Göhren to nazwy tylko niektórych miejsc w których korzystaliśmy głównie z transportu publicznego. W trakcie sezonu wakacyjnego 2022 można było przemieszczać się komunikacją miejska i pociągami regionalnymi w całym kraju za jedyne 9 euro miesięcznie. Bilety kupiliśmy online i mieliśmy je w telefonie. Rząd Niemiec chciał w ten sposób złagodzić wzrost cen energii czy paliw, nieco odkorkować miasta oraz ograniczyć zużycie paliw kopalnych. Oferta biletu za 9 euro została wprowadzona pierwszy raz w 2022 r., zobaczymy co będzie w przyszłości.

Szczegółowe informacje dotyczące naszego planu zwiedzania znajdziecie poniżej.

Atrakcje, które musicie odwiedzić (szczegółowe informacje + mapa)

Stralsund – brama do Rugii

Przed dojazdem na samą wyspę warto poświęcić chwilę uwagi miejscowości której nie da się nie zauważyć wjeżdżając na Rugię. Mowa tu oczywiście o mieście Stralsund nazywanym przez wielu bramą do Rugii. To jedno ze słynniejszych nadbałtyckich miast portowych w Niemczech. Do miejsc wartych szczególnej uwagi należą: Stare Miasto, Stary Rynek, Domy kupieckie, kilka kościołów i klasztorów, port oraz umocnienia miejskie. W związku z dużym ruchem w mieście i niemożnością zaparkowania w centrum z uwagi na ciągniętą przyczepę, zaparkowaliśmy na jednym z parkingów podmiejskich. Tam wsiedliśmy w jeden z autobusów i podjechaliśmy w okolice Oceanarium (Ozeaneum).

Żaglowiec Gorch Fock

Przechadzaliśmy się wzdłuż portu, odwiedziliśmy Gorch Fock czyli niemiecki odpowiednik Daru Pomorza. Wstęp na żaglowiec wynosi 2.5€/5€ (bilet ulgowy/normalny) w 2022 r. Na okręcie szkolnym marynarki wojennej mieści się wystawa poświęcona dziejom okrętu. W dodatku w cenie biletu mamy możliwość zajrzenia w przeróżne zakamarki statku co jest nie lada gratką. 😁⛴ Przy okazji spaceru podziwialiśmy różne obiekty pływające, w tym łodzie i żaglówki. W sezonie letnim w 2022 roku część portowa była w trakcie remontu. Zapewne w kolejnych latach będzie tam jeszcze piękniej!!

Klasztor franciszkański

Prosto z portu ruszyliśmy ulicą Fährstraße, a następnie Schillstraße w stronę Johanniskloster. To klasztor franciszkański św. Jana zbudowany w 1254 roku, czyli niedługo po nadaniu praw miejskich miastu w 1234 roku. Johanniskloster to jedna z najstarszych budowli historycznych w Stralsund, w której przeplatają się różne style pochodzące z kilku epok budowlanych w tym z gotyku, baroku czy klasycyzmu. Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie pozostałości kościoła klasztornego czyli pierwotnie murowanego kościoła halowego. Na uwagę zasługują również znajdujące się w otoczeniu klasztoru domy z muru pruskiego, które służą obecnie jako mieszkania.

Stary Ratusz

Spod klasztoru udajemy się przed siebie w stronę gotyckiego Starego Ratusza (Rathaus), który jest jedną z najcenniejszych budowli miasta. Podobnie jak w przypadku klasztoru tak i tutaj budowę rozpoczęto krótko po otrzymaniu przez miasto praw miejskich. Prace rozpoczęto w XIII wieku, a finalnie po ciągłych rozbudowach i przebudowach skończono w XV wieku. Czyli zajęło to aż około 150 lat! Ratusz wyróżnia się ilością i kształtem okien oraz siedmioma wieżyczkami wieńczącymi jego górną część. Wewnątrz kompleksu mieści się przejście z północnej części do południowej, w której to mieści się popiersie Gustawa II Adolfa upamiętniające pobyt króla szwedzkiego w Stralsundzie.

Spod Ratusza ruszyliśmy już pieszo w stronę parkingu, mijając po drodze kilka pięknych uliczek i jezioro Kleiner Frankenteich. 🐟

Bergen auf Rügen – miasteczko położone w centralnej części wyspy

Miasteczko Bergen auf Rügen bywa często pomijane przez turystów przybywających na wyspę, to wielki błąd!! Możemy tutaj zobaczyć kilka ciekawych zabytków w tym stare domy o konstrukcji muru pruskiego oraz słynący z Bergen auf Rügen gotycko-romański kościół mariacki (po niem. St.-Marien-Kirche). 

Kościół Mariacki w Bergen auf Rügen jest najstarszą sakralną budowlą na wyspie Rugia, tuż obok kościoła farnego w Altenkirchen. To kościół ewangelicko – augsburski, będący najbardziej wiekowym ceglanym kościołem Meklemburgii-Pomorza Przedniego. To unikatowy kościół, jako jedyny na obszarze północnej części Niemiec, pomalowany wewnątrz. Na szczególną uwagę zasługują malowidła ścienne, z czego najstarsze polichromie pochodzą z XIII wieku co sprawia, że Kościół Mariacki jest jednym z najstarszych dzieł sztuki na całej wyspie.

Niemiecki kościół posiada dwie ciekawe opowiastki. Jedna z nich mówi o zegarze pokazującym 61 minut. Ostatnia, dodatkowa minuta wzięła się z błędu jednego z rzemieślników, który wywiercił dodatkowy otwór minutowy. Drugą ciekawostką jest kamienna rzeźba w zachodniej fasadzie kościoła. Ta tajemnicza rzeźba nie wiadomo skąd pochodzi, ale przypuszcza się że to kamienny nagrobek księcia z Rugii Jaromina I lub kamień Świętowita, czyli słowiańskiego bóstwa.

Kap Arkona nazywany niemieckim Nordkappem lub Gibraltarem

Kap Arkona to skalisty przylądek, a zarazem najbardziej wysunięty fragment wyspy Rugia. Przylądek Arkona jest usytuowany na półwyspie Wittow, niedaleko miejscowości Putgarten i wioski rybackiej Vitt. Miejsce słynące z pięknych punktów widokowych oraz ciekawych atrakcji. Niewielu wie, że we wczesnym średniowieczu znajdowało się tutaj dawne sanktuarium Światowida. Tu właśnie znajdował się centralny gród obronny zachodniosłowiańskich Ranów, otoczony z trzech stron stromym urwiskiem do morza i wałem ziemnym oraz fosą od strony lądu. Okolica ma wiele do zaoferowania, między innymi: dwie latarnie morskie, wieżę nawigacyjną, bunkry, punkty widokowe, wiele eksponatów i rzeźb czy piękną plażę.

Kilka praktycznych informacji

Przylądek Kap Arkona objęty jest ochroną, stąd nie ma możliwości dojechania tutaj bezpośrednio samochodem. Należy zaparkować samochód na dużym parkingu na początku miejscowości Putgarten (adres parkingu: Dorfstraße 31B, Putgarten) i następnie pokonać pieszo/autobusem/kolejką 2 km uliczkami miasteczka. My w jedną stronę szliśmy pieszo, a wracaliśmy autobusem z uwagi na pogarszające się warunki pogodowe. Aby skorzystać z komunikacji miejskiej należy zakupić bilet jednorazowy lub tak jak to było w sezonie letnim 2022 mieć przy sobie bilet miesięczny. Koszt przejażdżki kolejką w jedną stronę to 2€/3€ (dziecko/osoba dorosła) lub 3€/5€ (dziecko/osoba dorosła) w dwie strony. Idąc pieszo po brukowanej drodze mijamy sklepiki, stoiska i restauracje. Dodatkowo mamy okazję przyjrzeć się z bliska okolicznej zabudowie.

Latarnie

W międzyczasie podążając przed siebie mijamy znak informujący nas, że dotarliśmy do Arkony. W oddali po lewej stronie widzimy wyłaniające się latarnie. To dość niespotykany widok, widzieć koło siebie dwie latarnie. Starsza z nich powstała w 1827 roku ma 23 metry wysokości, co pozwalało dawać światło na odległość 8 mil. Natomiast sąsiednia, wyższa, mierzy aż 35 metrów i pochodzi z 1905 roku a jej zasięg światła jest aż trzykrotnie większy. Na obydwie latarnie można się wdrapać, koszt zwiedzania wyższej latarni to 3€ za osobę. Mimo częstych, sporych kolejek warto się tam wybrać, panorama jest nieziemska. Przed budynkiem niższej latarni znajduje się wiele marmurowych tabliczek z imionami zakochanych i datami ślubów, bo jak się potem okazało mieści się tutaj oddział Urzędu Stanu Cywilnego. Rocznie odbywa się tu aż 300 ślubów, a więc nietrudno w trakcie wizyty spotkać młodą parę.

Po odwiedzeniu latarni przechadzamy się w pobliżu wieży nawigacyjnej oraz położonych tuż obok pozostałości grodu Ranów. Teren znajdujący się obok Peilturm, czyli wieży nawigacyjnej obejmował słowiańską osadę plemienia Ranów. Znajdowała się tutaj świątynia ku czci pogańskiego boga Światowida i skarbiec. Lokalizacja można by rzec idealna, tym bardziej, że gród był broniony od strony morza 45 metrowym klifem, a od strony lądu wysokim wałem. Dalej podziwiamy różne rzeźby, zapoznajemy się z tablicami informacyjnymi. Na niewielkich słupkach umieszczone są kody QR z dodatkowymi broszurami dla zainteresowanych. Następnie wracamy z powrotem w stronę bunkrów.

Warto zapoznać się wcześniej z godzinami otwarcia poszczególnych miejsc, aby mądrze zaplanować sobie kolejność zwiedzania. Z rana część atrakcji jest jeszcze zamknięta, z drugiej strony warto być w miarę wcześnie by uniknąć kolejek i tłumów ludzi.

Spacer po plaży

Na sam koniec udajemy się na spacer ścieżką na plaży. Mijamy z powrotem dwie latarnie, bunkry, zabytkowe kotwice i obiekty pływające. Idziemy kilka minut ścieżką w lesie, aż docieramy do drewnianych schodów i nimi udajemy się na plażę. Tutaj zdecydowanie spędziliśmy najwięcej czasu, uwielbiamy wręcz kochamy aktywne zwiedzanie. 🤩

Hotel Schloss Spyker (Zamek Spyker)

Zamek Spyker to najstarszy zamek na wyspie Rugia, który posiada aż kilkusetletnią historię. W XVII wieku powstał z inicjatywy Carla Gustafa Wrangla, szwedzkiego feldmarszałka i gubernatora Pomorza. Wtedy przebudowano XVI-wieczny renesansowy dwór, by nadać mu kształt podobny do współczesnego. Po śmierci Carla właścicielami obiektu byli kolejno: jego córka, rodzina von Brahe, książęta von Putbus, związki zawodowe. W międzyczasie, na początku XIX wieku obiekt przejęły wojska napoleońskie i przekształciły go w siedzibę francuskiego gubernatora wyspy.

Obecnie Zamek Spyker pełni funkcję hotelu z restauracją. Do budynku przylega park zamkowy, a nieco dalej rezerwat przyrody Jasmunder Bodden i pobliskie wybrzeże Morza Bałtyckiego.

Białe klify w Parku Narodowym Jasmund

Park Narodowy Jasmund (niem. Nationalpark Jasmund) to najmniejszy niemiecki park narodowy, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Na jego terenie znajdziemy pierwotny las bukowy, kredowe wybrzeże klifowe, dawne kredowe wyrobiska Quolitzer oraz wybrzeże Morza Bałtyckiego. Turyści mają do wyboru kilka szlaków turystycznych. My wycieczkę rozpoczęliśmy w miejscowości Sassnitz, podobnie jak w innych przypadkach posiłkowaliśmy się lokalną komunikacją miejską. Koło naszego campingu był przystanek autobusowy zatem nie było z tym problemu. Wysiedliśmy przy sklepie Netto (Hauptstraße 50) i udaliśmy się na koniec ulicy Weddingstraße. Tam skręciliśmy w prawo na szlak zielono-niebieski. Szliśmy wzdłuż klifu w lesie, po kilku minutach po prawej stronie ukazało nam się zejście drewnianymi schodami na plażę.

Lepiej iść plażą czy lasem?

Zastanawialiśmy się, którędy lepiej iść. Dołem, wzdłuż plaży czy może górą czyli szlakiem turystycznym. Postanowiliśmy podzielić się na dwie drużyny i sprawdzić, który odcinek trasy jest ciekawszy. Jeśli przyjrzycie się bliżej mapie zobaczycie dwa zejścia ze szlaku nad wodę. Naszym zdaniem najlepiej pierwszą częścią trasy podążać plażą, a następnie drugimi schodami wspiąć się na szlak turystyczny i stamtąd kontynuować dalszą wędrówkę. Tym sposobem zobaczycie wybrzeże kredowe z dwóch perspektyw, na pewno nie pożałujecie. 😁

Odrobina historii

Na początku XIX wieku w te strony zawitał słynny niemiecki malarz Caspar David Friedrich ze swoją świeżo poślubioną żoną. Po wycieczce po wybrzeżu klifowym powstał obraz pt. „Skały kredowe na Rugii”. Wiele osób sprzecza się który fragment parku uwiecznił autor. Były spekulację, że to skała Wissower Klinken. Jednakże obecnie twierdzi się, że krajobraz przedstawiony na obrazie składa się z kilku elementów, jakie prawdopodobnie Friedrich mijał w trakcie wędrówki.

Dawniej z tego obszaru pozyskiwano kredę, co poskutkowało dewastacją lasów. W XX wieku próbowano wznowić dalsze pozyskiwanie kredy, lecz w wyniku protestów las został objęty ochroną. W 2005 roku morze zniszczyło część słynnej skały Wissower Klinken. Jakby tego było mało, klify podlegają ciągłej erozji w wyniku działalności wiatru, deszczu, słońca, temperatur czy uderzających fal o brzeg. Podążając szlakiem mijamy wiele wystających korzeni czy powalonych drzew. Urwiska nie są w żaden sposób zabezpieczane, w niektórych miejscach umieszczono jedynie tabliczki informacyjne bądź zakazy. Prowadzone są nawet pomiary mające na celu monitorowanie wpływu działalności środowiska na wybrzeże klifowe. Obserwując wybrzeże i robiąc zdjęcia lepiej nie zbliżać się zbyt blisko krawędzi.

Atrakcje na szlaku

W trakcie wędrówki mamy wiele okazji do podziwiania mijanych klifów. Przy niektórych punktach widokowych znajdziemy nawet ławeczki. 😋 Ponadto wzdłuż szlaku usytuowano wiele tabliczek informacyjnych, ale również różnego rodzaju plansze edukacyjne i gry dotyczące Parku Narodowego Jasmund.

Po wejściu schodami, a dalej kładkami na klif dołączamy do rozwidlenia szlaków, po czym skręcamy w prawo. Dalej szlakiem niebieskim podążamy w stronę najsławniejszej skały kredowej czyli Tronu Królewskiego (Königsstuhl). Z ostatniego na naszej trasie punktu widokowego o nazwie Victoria-Sicht świetnie widać wyżej wspomnianą skałę. Tron Królewski osiąga wysokość 118 m n. p. m i wchodzi w skład Größe Stubbenkammer.

Na tym odcinku trasy spotykamy już znacznie więcej turystów. Albowiem najpopularniejszym punktem w całym parku narodowym Jasmund jest punkt Victoria-Sicht. Znajduje się tutaj pamiątkowy głaz i nieduży punkt widkowy z którego można podziwiać sąsiedni Tron Królewski. Nieco dalej stoi nawet drewniane siedzisko przypominające prawdziwy tron. 🤩

W dalszej części udajemy się szlakiem żółtym w stronę Königsstuhl. Dla chętnych jest tu jeszcze opcja odwiedzenia centrum dla odwiedzających (Königsstuhl National Park Centre). Tu też wsiadamy w autobus i podjeżdżamy nim na parking w Hagen. Można też ten 3-kilometrowy odcinek przejść pieszo szlakiem czerwonym. Z parkingu w Hagen możemy wracać na camping kolejnym autobusem lub pieszo. Nam akurat uciekł autobus, więc postanawiamy udać się już pieszo, szczególnie, że do pokonania mamy jedynie 1.6 km.

Prora KdF – nazistowski ośrodek wypoczynkowy

Prora to ponad 4-kilometrowy hotel, uważany za największy ośrodek wypoczynkowy na świecie. Posiada ponad 10 000 dostępnych pokoi! Hotel został zbudowany przez nazistowskie Niemcy w latach 1936-1939, na obrzeżach miejscowości Prora, w północnej części wyspy Rugia nad Morzem Bałtyckim. Lokalizacja wcale nie była przypadkowa. Od momentu jak Adolf Hitler został w 1933 roku kanclerzem Niemiec złożył wiele obietnic. Jedną z nich było zapewnienie każdemu obywatelowi Niemiec wczasów i wypoczynku. Chciał w ten sposób zrekompensować ludziom ciężką pracę.

W tamtych czasach w kraju nie było zbyt wiele ośrodków wypoczynkowych, a każdemu przejadło się chodzenie po górach. Celem Hitlera było więc stworzenie ogromnego hotelu w ramach podziękowań dla obywateli. Plan zakładał, iż każda rodzina mogłaby przyjechać tutaj na tygodniowy pobyt. Choć dokładna cena projektu nie została nigdy oszacowana, to w trakcie trzech lat budowy rząd wydał 237,5 miliona ówczesnej waluty czyli marek niemieckich co obecnie po przeliczeniu daje mniej więcej 1,1 miliarda dolarów. Budowa obiektu miała się już ku końcowi latem 1939 roku. 1 września 1939 r. prace zostały wstrzymane i już nigdy niedokończone. Dopiero niedawno, bo kilka lat temu niemiecki rząd zajął się tym tematem. I tak prywatni inwestorzy część niedokończonych budynków przekształcili w hotele.

Kilka praktycznych informacji

Polecamy udać się na jeden z parkingów (GPS: N 54.45862, E 13.56514). Opłata za postój wynosi 1.5 € za godzinę (minimalna kwota to właśnie 1.5€), płatność tylko monetami. W naszym wypadku godzina wystarczyła. Po zaparkowaniu samochodu udaliśmy się w kierunku ścieżki rowerowej, przy której skręciliśmy do wyjścia na plażę nr 65. Cały czas poruszaliśmy się wzdłuż metalowego ogrodzenia i takim oto sposobem idąc dalej obeszliśmy tą najbardziej zrujnowaną część hotelu.

Gdy ponownie znaleźliśmy się przy drodze, skręciliśmy w lewo i minęliśmy ciemną bramę z furtkę. Dalej udaliśmy się po betonowych płytach, oglądając już odnowione budynki. aż do momentu gdy dotarliśmy do wejścia na plażę nr 63. Zobaczyliśmy tam pomnik nagiej pary a stojąc przy murku obserwowaliśmy wypływające z Sassnitz promy do Szwecji czy Danii.

Prora – Oldtimer Museum Rügen (Muzeum Oldtimerów Rugia)

adres: ul. Proraer Allee 119, Binz / GPS: N 54.44411, E 13.56766

Jadąc na parking w stronę pozostałości po nazistowskim hotelu natknęliśmy się na dość ciekawą atrakcję turystyczną jaką jest Oldtimer Museum Rügen, które w swych zbiorach posiada mnóstwo zabytkowych pojazdów i maszyn z lat 1949 – 1989.

W plenerze jak i na dużej hali podzielonej na dwie części (NVA i Oldtimer) możemy podziwiać: lokomotywy, samochody z NRD i nie tylko, ciężarówki, wozy strażackie, traktory, helikoptery, śmigłowce, samoloty, szybowce, czołgi, ciągnik z przyczepą oraz obrotowy pług śnieżny, a także makiety. Muzeum to jest idealne dla entuzjastów technologii. Niemalże każdy zachwyca się tu eksponatami, a ci co pamiętają czasy poszczególnych modeli, popadają w nostalgiczny zachwyt. Nie mogło tu również zabraknąć lokomotyw, które do niedawna były czynne.

Zwiedzanie obiektu jest możliwe od Wielkanocy do października, w godzinach 10-17. Cennik umieszczamy w formie zdjęcia – stan na sierpień 2022 r.

Baumwipfelpfad im Naturerbe Zentrum Rügen czyli Rugijskie Centrum Dziedzictwa Przyrodniczego

adres: N 54.4344, E 13.55782 (GPS parkingu)

Czasem chciałoby się móc podziwiać okolicę z poziomu lotu ptaka. Taką możliwość daje nam rugijska ścieżka w koronach drzew. Jej łączna długość z rampą w wieży wynosi 1250 metrów. Wijąca się ścieżka wokół drzew to trasa, która oscyluje na wysokości od 4 do 17 metrów i zmienia się w 40-metrową wieżę widokową. Ze szczytu platformy rozpościerają się widoki na panoramę wyspy Rugia, Park Narodowy Jasmund oraz Morze Bałtyckie.

W trakcie wspinaczki na najwyższe piętro wieży mamy możliwość skorzystania z przeszkód przypominających tor przeszkód. Na końcu spaceru możemy wybrać zjazd zjeżdżalnią (dodatkowa opłata 2€) lub zejście schodami.

Putbus – ogromny kolisty rynek i stacja początkowa pociągu „Pędzący Roland”

adres: N 54.35449, E 13.47494 (kolisty rynek), Bahnhofstraße 14 Putbus (stacja)

Putbus to miasto-ogród powstałe w XIX wieku. Jego charakterystycznym elementem jest ogromny, kolisty rynek otoczony białymi, klasycystycznymi kamieniczkami ustawionymi w kształt okręgu. Wewnątrz mieści się park, a tam dziesiątki gatunków drzew i krzewów pochodzących z całego świata, w tym ogrody różane i oranżeria. Miejsce jest uważane za najbardziej słoneczne miejsce na wyspie Rugia.

Prócz rynku zwanego Circus warto wybrać się na stację kolejową (adres: ulica Bahnhofstraße 14, 18581 Putbus), ponieważ to tutaj swoją stację początkową ma słynny “Pędzący Roland”, ale o tym zabytku techniki kilka słów w kolejnym akapicie.

Wycieczka z Binz do Gohren „Pędzącym Rolandem”

adres: N 54.39282, E 13.61018 (GPS stacji w Binz)

Co nieco o historii

Mała kolej na dużej wyspie – tak brzmi nagłówek w ulotce dotyczącej regionu. „Rasender Roland” czyli „Pędzący Roland” to unikatowy zabytek techniki powstały pod koniec XIX wieku. W czasach świetności długość sieci kolei wąskotorowej na wyspie Rugia wynosiła 100km. Do dnia dzisiejszego, po przeprowadzonej w latach 70 XX wieku systematycznej likwidacji zachował się odcinek łączący miejscowości Putbus i Göhren (13 stacji, a w tym niespełna 25 km trasy). Maksymalna prędkość to 30 km/h. Obecnie linie osobowe między nadmorskimi kąpieliskami są jedynie atrakcją turystyczną, ale w przeszłości pierwotnym celem był transport płodów rolnych. Ciekawostką jest fakt, iż na 3-kilometrowym odcinku torów z trzecią szyną między miejscowościami Putbus i Lauterbach Mole mogą jednocześnie jeździć pociągi wąskotorowe, jak i również składy spalinowe. Flota RüBB to 9 lokomotyw parowych, dwie lokomotywy z silnikiem Diesla, a także różne rodzaje wagonów.

Kilka praktycznych informacji

„Pędzący Roland” kursuje cały rok. Jednocześnie jeździ kilka składów, tak by sprostać dużemu zainteresowaniu. Za lokomotywą jadą wagony podróżne, bagażowe, rowerowe czy towarowe. Do wyboru mamy wagony odkryte oraz zabudowane, nawet z piecykami grzewczymi co sprawia, że przejazdy funkcjonują cały rok. Aby skorzystać z usług „Pędzącego Rolanda” można zakupić bilet całodniowy, który umożliwia przemieszczanie się koleją. 

Cennik: bilet normalny 25€, bilet ulgowy 10€ i bilet rodzinny 50€. Jako, że w lato 2022 r. rząd niemiecki wprowadził bilet miesięczny w cenie 9€ na wszelką komunikację publiczną regionalną, z wyłączeniem pociągów pospiesznych itp. więc udało nam się załapać na przejażdżkę w tym bilecie. Na odcinku Binz – Göhren pociągi wąskotorowe kursują co około godzinę lub częściej natomiast od Putbus i Binz co 2 godziny. Poniżej rozkład jazdy (stan na sierpień 2022 r.). My postanowiliśmy wsiąść w Binz i jechać aż do Göhren. Przejazd trwa około 40 kilka minut, z czego po drodze mijamy 6 stacji pośrednich. Tam w trakcie ponad 90 minutowej przerwy udaliśmy się na spacer po okolicy.

Göhren – z wizytą u głazu narzutowego Buskam

Ze stacji w Göhren ruszamy najpierw w kierunku tutejszego molo (Göhren Pier), potem wzdłuż plaży idziemy promenadą w stronę dużego głazu polodowcowego (Buskam Findling). W okolicy restauracji Seaside idziemy dalej przed siebie leśnym szlakiem. Od tej pory ścieżka jest węższa i nie można poruszać się tu rowerem. Po drodze pokonujemy trochę schodów i nieznacznej różnicy wzniesień. Podążając ścieżką po lewej stronie widzimy wody Morza Bałtyckiego, a dalej szukany obiekt czyli głaz. Jest on niezbyt dobrze widoczny, bo leży w wodzie, 325 metrów od wybrzeża. Buskam Findling na tle innych głazów narzutowych w Niemczech wyróżnia rozmiar, zaś jego objętość wynosi około 600 m³, a waga 1600 ton. Jedna trzecia położona jest nad powierzchnią wody.

Po minięciu głazu warto przejść się dalej leśną ścieżką. Po dojściu do rozwidlenia można wybrać jedną z dwóch opcji lecz niezależnie od wybranej ścieżki i tak wrócicie w to samo miejsce.

Nietypowe wgłębienie w skale Buskam świadczy o tym, że był używany jako miejsce rytualne w prehistorii. Niegdyś wydrążone skały służyły do składania rytualnych ofiar. Lokalne legendy mówią, że Buskam to miejsce, w którym tańczą syreny i czarownice podczas Nocy Walpurgii.

Binz czyli spacerkiem po nadbałtyckim kurorcie

Po wycieczce Pędzącym Rolandem postanowiliśmy udać się na molo Binz. Mierzący 370 metrów długości pomost jest drugim pod względem długości pomostem na wyspie Rugia. Molo w Sellin prześciga go jedynie o 24 metry. Oprócz promenady Binz może poszczycić się charakterystyczną architekturą uzdrowiskową. Przemierzając wybrzeże napotkamy pełno ośrodków z białymi pięknie zdobionymi budynkami i licznymi wieżyczkami czy balkonikami. Rugijskie miasteczka sprawiają wrażenie dokładnie przemyślanych, wręcz idealnie wkomponowanych. Szum fal, ciepły piasek i piękne widoki to wszystko czego potrzebujecie, aby uzależnić się od tutejszych plaż.

Sellin to najdłuższe molo na Wyspie Rugia

Sellin to kolejna obok Binz nadmorska lokalizacji położona we wschodniej części wyspy Rugia . Ciesząca się dużą sławą miejscowość przyciąga rzesze turystów do najdłuższego molo na całej wyspie. Jego długość wynosi 394 m. Dla porównania nasze sopockie molo będące najdłuższym tego typu obiektem w Polsce mierzy około pół kilometra. Przy molo mieści się elegancka restauracja, specjalna gondola do nurkowania oraz piaszczysta plaża, na której pełno typowych koszy plażowych. Ciekawostką jest fakt, że obecna konstrukcja jest trzecią inwestycją wybudowaną w 1998 roku. Pierwsza z nich, zbudowana w 1906 roku, uległa zniszczeniu w wyniku dryfującego lodu i pożaru, zaś druga z nich powstała w 1925 roku została uszkodzona podczas II wojny światowej. 

AUTOR: Julia (17 lat)

Podobał Wam się wpis? Co myślicie o tym miejscu? A może macie jakieś sugestie? Koniecznie dajcie znać w komentarzach, to dla nas bardzo ważne 😊