Były Niemiecki Nazistowski Obóz Koncentracyjny i Zagłady na Majdanku

“Los nasz dla was przestrogą„

Cytat powyższy znajdujący się na kopule z prochami ofiar, jest po części podobny do tego znajdującego się w obozie (KL Stutthof) w Sztutowie.

Na początek może kilka słów o tym miejscu. Już w lipcu roku 1941 podjęto pierwsze kroki w celu budowy obozu koncentracyjnego. Jesienią przekazano grunty rolne pod jego budowę. Pierwotnie plan obejmował obszar o powierzchni 516 ha i miejsce dla 150000 tysięcy więźniów. Wielokrotnie projekty były modyfikowane by ostatecznie zbudować obóz na obszarze 270 hektarów. W maju 1943 roku obóz osiągnął największą liczbę osadzonych – 25 tys. osób.

Skąd się wzięła nazwa Majdanek? Otóż w sąsiedztwie znajdowała się dzielnica Majdan Tatarski. Więcej szczegółowych informacji o tym miejscu znajdziecie na oficjalnej stronie Muzeum na Majdanku.

My swoją przygodę z tym miejscem rozpoczynamy na rozległym, bezpiecznym parkingu w cenie 5pln / samochód osobowy. Generalnie na terenie obozu znajdują się jeszcze dwa miejsca do parkowania aut, Jedno z nich sąsiaduje z kopułą, tak więc jest to bardzo przydatne dla gości w podeszłym wieku. Już pierwsze kroki nastrajają do zadumy, idziemy obok wymownych tablic informacyjnych.

W budynku muzeum można zaopatrzyć się w materiały informacyjne, ulotki. Część z nich jest nieodpłatna.

To tutaj rozpoczyna się wycieczkę z przewodnikiem dla grup czy też indywidualnie.

Warto wspomnieć, że samodzielne zwiedzanie odbywa się bez zakupu biletów.

Na dzień dzisiejszy do zwiedzania dostępne są baraki, w których możemy zobaczyć:

Już samo wejście za druty kolczaste i bramę obozową utwierdza nas w przekonaniu, że nie jest to miejsce odpowiednie dla dzieci. Jednak nie ma zakazu wejścia dla nich. Na każdym etapie zwiedzania obozu dostrzec można tablice informacyjne, na których dowiemy się dużo o historii tego miejsca jak i o przeznaczeniu budynków, przestrzeni.

Multimedialny barak numer 62

Pośród obozowych baraków na polu numer III powstał pierwszy obozowy pomnik: Kolumna Trzech Orłów gdzie potajemnie w jego podstawie umieszczono prochy anonimowych więźniów. Pomnik ten wybudowali więźniowie polityczni na rozkaz kierownictwa obozu. Pomnik ten miał na celu upiększyć pola więźniarskie a przy okazji stał się pierwszym pomnikiem ku czci ofiar obozu.

Zwiedzając budynki obozowe możemy zobaczyć tysiące zmagazynowanych par obuwia, prycze więźniów, puszki po gazie cyklonu B, przedmioty osobiste codziennego użytku i wiele innych eksponatów.

Przechadzając się po terenie obozu można spotkać wiele tablic informacyjnych, na których zobaczymy bezcenne informacje dotyczące życia na jego terenie.

Podobnie ma się sprawa jeśli chodzi o tablice umieszczone wewnątrz budynków obozowych. Tutaj też dowiemy się o wielu ważnych historiach, wydarzeniach obozowych.

Kiedy tak chodzimy po obozowych alejkach, to widzimy całe mnóstwo drutów kolczastych. Wiele z nich w czasie wojny znajdowało się pod napięciem, by uniemożliwić potencjalnym chętnym ucieczkę z tego miejsca. Warto wspomnieć, że na terenie obozu stoi wiele budynków niedostępnych do zwiedzania.

Przedostatnim miejscem jakie odwiedzimy tego dnia jest obozowe krematorium. Trzeba uczciwie powiedzieć, że miejsce to wywołuje najgorsze odczucia jakie towarzyszą zwiedzającym podczas pobytu na Majdanku. Ma się wrażenie, że spalanie zwłok więźniów zakończyło się dopiero wczoraj..

Na „deser” zostaje nam Mauzoleum, pod którym usypano kopiec z prochami więźniów. To dzięki podjętym odpowiednim działaniom udało się zebrać prochy ofiar w tym miejscu.

Bardzo znamienny okazuje się napis wyryty na kopule: ” Los nasz dla was przestrogą ” – komentować chyba nie trzeba.

Kończąc naszą przygodę z tym miejscem i po zapoznaniu się z wszelkimi informacjami jesteśmy pewni jednego: wśród obozów które widzieliśmy, ten usytuowany na Majdanku rodzi najbardziej negatywne odczucia.

AUTOR: Andrzej

Podobał Wam się wpis? Co myślicie o tym miejscu? A może macie jakieś sugestie? Koniecznie dajcie znać w komentarzach, to dla nas bardzo ważne 😊